İnsanlar hayal kurmaktan asla vazgeçemezler. Anılarının üzerine inşa ettikleri bu varsayımlar onlara müthiş haz verdiği gibi büyük yıkımlarada yol açabilir. Asla gerçekleşmemiştirler. Ama gerçekleşme ihtimallerini kendi ölçütlerinde belirleyip tepki gösterirler. İyi hayaller hep mutlu sonlar kadar uzak gelir. Ama kötü hayalde kurmak istemezler haliyle.
Benim hayallerimde hep ıssız adalarda gizlidir. Dört tarafı denizle çevrili. Kimsenin bilmediği, görmediği aslında keşfetmediği bir adada saklıdır. Müthiş bir doğası vardır. Kirlenmemiş kıyılarına vurur dalgalar. Pırıl pırıl bir güneş ile aydınlatırım hayallerimi. Masmavi gökyüzümde gece olduğunda etrafı kapkaranlıktır. Ama hemen belirir yıldızlarım. Yani benim umutlarım. Karamsar olsam bile olmamam gerektiğini söylerler. İnanırım. En karanlık anda bile inanırım.
Bir ben bilirim bir de gökyüzüm. Yıldızlar yüzüme güler. Hayaldir bu ada, hayalimdir. Hep gitmeyi, oraya yerleşmeyi, yaşamayı isterim. Yaşarımda kimi zaman. Şöyle bir dolaşırım her köşesini. Otururum sahiline beklerim denizden geleceği. Gün gelir bulurlar bu kıyıda beni. Kutup yıldızım yol gösterir yada dalgalar getirir. Kimbilir.
Olmayacak diye bir şey yoktur. İmkansızı inanarak yok eder insan.
Herkesin bir adası vardır keşfedilmeyi bekleyen.
Herkesin bir güneşi vardır geceden sonra doğan.
Ve milyonlarca yıldız vardır gökyüzünde...
' Sen yeter ki başını dik tut ve karanlığa gözlerini dik.
Bir, iki, üç.... Bir bakmışsın sayamayacağın kadar yıldız var orada.
Yani umutların... '
Yeter ki inan :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder