Ruhumun Notlari

Güneş enerjisiyle çalişan ruhuma birakiyorum kendimi. İçimin yağlari eriyor tek kelimeyle. Büyük bir rahatligin ardindan huzur geliyor. Kafama takilan herşeyi birer birer notlar halinde döktüm satirlarima. Sonra astim panoya şöyle de bir uzaktan baktim. Bu mudur dedim takilacak seyler. Hatta güldüm. İyi de oldu. Gülmek bu kadar basitti ama ihtiyacim olan tek sey zaten gülümsemekti. Kurtuldum dertten sıkıntıdan. O omzumdaki yüklerden. Ben taşimaktan yorgundum. Ki tesellimide duydum. "Onlar senin kanatlarin belki biraz agirdir ama sen meleksin." dedi. Nasil güzel bir bakis acisiydi. Aslinda zor da geldi yük demek onlara, bir de attim diyince ağirliklarimi sanki kirilmisti. Olsun ama gülümsedi o da. İyi insanlarla beraberim. İyi günler içersindeyim. Şimarikliktan belkide bu. Yok hiç gereği. Ve en önemli not şu ki 'Oluruna bırak herneyse geçer'

Artik bunu bilir bunu söylerim.
Hepimiz böyle söyleyelim, böyle düsünelim.
Gerisi gelir ;)