Anladım ki bir zaman sonra yağmur dindi ve güneş gökyüzünde belirince şemsiyelere veda ettim. Bana büyüdüğümü hissettiriyordu. Insan belli bir yaşa kadar büyümek ister, o yaşa gelincede büyüdüğüne pişman olurmuşcasına zamanın nasıl geçtiğini anlamadığına, değerini bilemediğine kızar. Bende aynen bunu hissediyordum. Çünkü çocukken yağmurun yağması ıslanmak demekti. Artık ıslanmamam gerektiğini bilmem nedense kabul edilmez olmuştu. Ama artık kim olduğumu biliyordum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder