Ruhumun Derin Denizleri

Çocukken her yağmur damlasına isim vermek için pencere başına geçerdim. İnsanlar hep şemsiye kullanırdı. Samimiyetsizlik işte böyle başladı. ## Bak bu da var -http://melisuysall.tumblr.com/

12 Mayıs 2010 Çarşamba

Kalp.

Duygularımın akışkanlığı var mıydı ki kelimelere dökülebilsin? Yoksa gözyaşlarım mıı alır düşürür satırlara? Ama hiç farketmez ki insanınn kalbi attıkça...

Gönderen Mell zaman: 13:21

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Twitter

Ütopyam

Mell: Merhaba. Haylaz sinirlerim ve saçlarim var. Bir de soylemek isterim ki; Bir sene boyunca turşu istedim ulasamdim. Simdi ulasiyorum ama istemiyorum. Bu konu benim icin cok hassas. Bir de aksam olsa bile kafamda gunes gozlugum duruyorsa benden mutlusu yok. Neyse bunlar ufak detaylar. İcim disim hep beraber okuyoruz ve yaziyoruz. Hep beraber yapalim mi?

Profilimin tamamını görüntüle

Ziyaretçilerim

Soyut teması. Tema resimleri ranplett tarafından tasarlanmıştır. Blogger tarafından desteklenmektedir.